Życie po udarze

Życie po udarze

Udar mózgu, zwany także jego zawałem doprowadza w kilka sekund ciało człowieka do niemocy. Jest groźny i niestety w Polsce w przeważającej części wiele osób go nie przeżywa. Te osoby, które otrzymały pomoc w porę czeka bardzo długie leczenie i rehabilitacja, jednak w zależności od siły udaru i powstałych w jego wyniku uszczerbków nie jest pewnym na ile uda się wrócić do normalnej sprawności. Udar atakuje najczulsze ośrodki w mózgu powodując paraliż, utratę zdolności poruszania się, a wręcz wykonywania podstawowych czynności. Chorzy po przejściu zawału mózgu bardzo często nie potrafią mówić. Cierpią na tak zwaną afazję. Szybka reakcja lekarska ratuje życie. Proces dochodzenia do zdrowia jest długi i wymaga zaangażowania nie tylko samego chorego, ale i jego najbliższych. Początkowo stabilizuje się stan pacjenta, podając określone leki. Nie mniej jednak proces rehabilitacji powinien zostać rozpoczęty niezwłocznie. Po przejściu udaru mózgu najważniejsze są pierwsze miesiące. Już w szpitalu, na oddziale neurologicznym pacjent spotyka się z rehabilitantem uczącym go ćwiczeń, które pozwolą na wykonywanie pierwszych samodzielnych czynności. Nie mniej jednak dość często chorzy opuszczają szpital na wózku inwalidzkim. Dopiero dalszy proces rehabilitacji pomaga im wrócić do sprawności. Włącza się do niego pracę z logopedą, który uczy mówić, ale też kojarzyć, bowiem udarowcy mylą pojęcia,nie potrafią na przykład słowa”jabłko” połączyć z jego obrazem. W całym procesie dochodzenia do zdrowia szalenie ważna jest zmiana trybu życia oraz diety.