Kiedy mówimy o niedoczynności lub nadczynności tarczycy zazwyczaj myślimy przede wszystkim o osobach dojrzałych zawłaszcza o kobietach. Jednak musimy sobie uświadomić, że problem ten być może w mniejszym stopniu, jednak mimo wszystko dotyczy również dzieci. Tym bardziej, że w wielu wypadkach mamy do czynienia również niedoczynnością wrodzoną. Niedoczynność występuje wówczas już w okresie płodowym, w później noworodkowym i niemowlęcym. O ile w przypadku niedoczynności tarczycy u osób diagnostycznych wczesna diagnostyka nie ma aż tak dużego znaczenia, to w przypadku dzieci jest ona bardzo istotna. Niedoczynność tarczycy w okresie płodowym i noworodkowym może prowadzić bowiem do bardzo poważnych konsekwencji i wad rozwojowych. Hormony tarczycy są bowiem odpowiedzialne za prawidłowy rozwój fizyczny i neuropsychologiczny, a nawet za prawidłowy wzrost dziecka. Z tego powodu w chwili obecnej u noworodków wykonuje się badania przesiewowe w celu oznaczenia poziomu hormonu TSH. Badanie takie wykonuje się z kropli krwi dziecka około trzeciego dnia po jego narodzinach. Przyczyn niedoczynności może być sporo. Możemy mówić przykładowo o przejściowej niedoczynności tarczycy, jeśli wynika ona przykładowo z niedoboru jodu w diecie matki lub też z przyjmowania przez matkę leków przeciwtarczycowych. Ponadto u dzieci podobnie jak u dorosłych wyróżniamy również wtórną niedoczynność tarczycy. Inna przyczyna to fakt, że tarczyca nie została prawidłowo lub też w ogóle nie została wykształcona.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply