Szkarlatyna nie jest już w chwili obecna tak powszechna, jak jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Niemniej jednak wciąż jeszcze mamy z nią do czynienia. Najczęściej dotyczy ona dzieci, zwłaszcza tych uczęszczających do przedszkola. Choroba rozprzestrzenia się bowiem łatwo poprzez bezpośredni kontakt z chorym lub też jego rzeczami. Chorobie winne są paciorkowce typu A, które bytują w jamie nosowo-gardłowej. Pierwsze objawy szkarlatyny są bardzo podobne do anginy. Z tego powodu bardzo często zgłaszamy się do lekarza już w momencie wystąpienia pierwszych jej objawów takich jak wysoka gorączka i ból gardła. W dalszym etapie pojawia się charakterystyczna bardzo drobna wysypka, a język początkowo pokryty białym nalotem zmienia swoją barwę na malinową. Do leczenia szkarlatyny stosuje się antybiotyk. Zazwyczaj są to antybiotyki z grupy penicylin. Powinno się go stosować zgodnie z zaleceniami lekarza przez minimum 10 dni, nawet jeśli pierwsze objawy już ustąpią. Ważne jest także aby zapewnić dziecku odpowiednie warunki. Dziecko powinno dużo leżeć, szczególnie w momencie, kiedy dokucza mu wysoka gorączka. Musimy także pamiętać o tym, że szkarlatynie towarzyszy bardzo ostry ból gardła i trudności z przełykaniem. Ważne jest aby podawać dziecku posiłki, które będą łatwe od przełknięcia. Najlepiej aby były to płynne lub półpłynne potrawy (niezbyt gorące i raczej łagodne w smaku). Nawet po zakończeniu leczenia dziecko powinno jeszcze przez jakiś czas pozostać w domu.
Jak postępować w przypadku szkarlatyny?
